i niepewność nieodłącznie towarzyszące wielu zdarzeniom i okolicznościom. Zdarzenia przyszłe,
które mogą wpłynąć na wysokość kwoty niezbędnej do wypełnienia przez Spółkę obowiązku,
odzwierciedla się w kwocie tworzonej rezerwy, jeśli istnieją wystarczające i obiektywne dowody na to,
że zdarzenia te nastąpią.
Stan rezerw weryfikuje się na koniec każdego okresu sprawozdawczego i koryguje w celu
odzwierciedlenia bieżącego, najbardziej właściwego szacunku. Jeśli przestało być prawdopodobne, że
w celu wypełnienia obowiązku nastąpi wymagany wypływ środków zawierających w sobie korzyści
ekonomiczne, Spółka rozwiązuje rezerwę.
Jeśli skutek zmiany wartości pieniądza w czasie jest istotny, kwota rezerwy odpowiada bieżącej
wartości nakładów, które jak się oczekuje będą niezbędne do wypełnienia obowiązku, przy
zastosowaniu odpowiedniej stopy dyskontowej.
Utworzenie lub zwiększenie rezerwy zalicza się odpowiednio do kosztów podstawowej działalności
operacyjnej, pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych, zależnie od okoliczności, z
którymi wiążą się przyszłe zobowiązania.
Wykorzystanie rezerwy jest związane z powstaniem zobowiązania, na które uprzednio utworzono
rezerwę i jest ono księgowane jako zmniejszenie rezerwy i zwiększenie zobowiązania.
Rezerwę wykorzystuje się tylko na nakłady o takim przeznaczeniu, na jakie była pierwotnie
utworzona.
Niewykorzystane rezerwy, wobec zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego ich utworzenie, na
dzień, na który stały się zbędne, zmniejszają koszty podstawowej działalności operacyjnej albo
odpowiednio zwiększają pozostałe przychody operacyjne lub przychody finansowe, w zależności od
tego, które koszty zostały wcześniej obciążone tworzoną rezerwą.
Rezerwy mogą być tworzone na:
• restrukturyzację – podstawą tworzenia rezerwy są nakłady, które jednocześnie w sposób
nieodzowny wynikają z restrukturyzacji i zarazem nie są związane z bieżącą działalnością Spółki; w
kwocie rezerwy mogą być przykładowo uwzględnione odprawy i odszkodowania wynikające z prawa
pracy, czy też koszty likwidacji działalności objętych restrukturyzacją, jak np. koszty lub straty
związane z karami lub odszkodowaniami z tytułu zerwanych umów lub niezrealizowanych umów;
rezerwa na restrukturyzację nie obejmuje kosztów związanych z przyszłą działalnością, np. kosztów
marketingu, szkolenia pozostającej załogi, koszty zmian przyporządkowania służbowego
pozostających pracowników, itp.; utworzone rezerwy na restrukturyzację zwiększają pozostałe
koszty operacyjne;
• udzielone gwarancje i poręczenia – podstawą oceny prawdopodobieństwa możliwego obowiązku
utworzenia rezerwy jest analiza przebiegu wywiązywania się podmiotu, któremu udzielono gwarancji
lub poręczenia ze zobowiązań objętych gwarancją lub poręczeniem; w przypadku złej kondycji
podmiotu, któremu udzielono gwarancji lub poręczenia, wysokość rezerwy będzie zależała od
przewidywanej przez jednostkę możliwości spłaty zobowiązania przez ten podmiot; sam fakt
udzielenia gwarancji i poręczenia nie jest podstawą utworzenia rezerwy, konieczne jest wtedy
ujawnienie zobowiązania warunkowego;
• skutki toczącego się postępowania sądowego – podstawa oceny prawdopodobieństwa możliwego
obowiązku utworzenia rezerwy może być przebieg postępowania sądowego lub opinie prawników;
ustalając kwotę rezerwy należy wziąć pod uwagę nie tylko kwotę roszczenia określoną w pozwie, ale
również koszty postępowania sądowego;
• przewidywane straty z podpisanych umów;
• wynikające z obowiązku wykonania związanych z bieżącą działalnością przyszłych świadczeń na
rzecz pracowników (np. odprawy emerytalne, rentowe); Spółka nie wypłaca nagród jubileuszowych, a
świadczenia emerytalne i rentowe przysługują i są wypłacane w wysokości wynikającej z Kodeksu
Pracy;
• wynikające z obowiązku wykonania związanych z bieżącą działalnością przyszłych świadczeń